TA NEA TΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ (Ή ΟΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΑΥΤΗ)

130 φύλλα συνεχούς έκδοσης. Για την σημαντική αυτή εκδοτική επιτυχία σκεφτήκαμε να σας παρουσιάσουμε ένα πλήρες αφιέρωμα με τα βιβλία των συναποφοίτων – συγγραφέων, πιστεύοντας ότι η παρουσίαση της συγγραφικής αυτής δουλειάς των συναποφοίτων είναι για μας ΤΑ πραγματικά νέα των συναποφοίτων.

Η στήλη «συναπόφοιτοι συγγραφείς» καθιερώθηκε πριν από τρία ακριβώς χρόνια και πολύ γρήγορα αγαπήθηκε και το απέδειξε από τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό βιβλίων που συνεχίζουμε να παραλαμβάνουμε.

Γιορτάζουμε λοιπόν τα 130 φύλλα της εφημερίδας με ένα αφιέρωμα στα βιβλία που έχουν γράψει συναπόφοιτοί μας και έχουμε ήδη παρουσιάσει από τις στήλες της εφημερίδας, παρουσιάζοντας έτσι την δυναμική της δικής τους δουλειάς και την κατάθεση της δικής τους προσφοράς. 

Στα χρόνια αυτά μετά από όλες τις στήλες της εφημερίδας θελήσαμε να αναδείξουμε και να κάνουμε ευρύτερα γνωστή τη δουλειά των συναποφοίτων, είτε είναι η προσφορά τους σε έναν όμιλο, είτε είναι η μουσική τους σταδιοδρομία, είτε είναι η επιχειρηματική τους δραστηριότητα, είτε η προσφορά στην παιδεία ή σε θέσεις ευθύνης ή όπως διοικήσεων μεγάλων οργανισμών κ.ά., όπως όλα αυτά καθιερώθηκαν και αναδεικνύονται κάθε χρόνο μέσα από τις βραβεύσεις των «συναποφοίτων της χρονιάς», μέσα από τις δικές σας προτάσεις, με τον ίδιο λοιπόν τρόπο μέσα από τις βιβλιοπαρουσιάσεις παρουσιάσαμε και τη δουλειά του Κώστα Θεοφάνους, του Σωκράτη Κοσμίδη, του Τάσου Ζερβού, του Ευάγγελου Φιλίππου, του Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, του Δημήτρη Καπράνου, του Μιχάλη Γιαννουλέα, του Γιάννη Σακελλαράκη, του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου, του Νίκου Σκαράκη, του Σωτήρη Κόνδη, του Γιώργου Κόμη, γιατί αξίζει να δημοσιοποιηθεί και να γίνει ευρύτερα γνωστή αυτή η σημαντική τους προσφορά, προσφορά επίπονης προσπάθειας, κατάθεση ψυχής, εργασίας, μόχθου, επιστημονικής γνώσης και ουσιαστικής συμβολής στην παιδεία και τη γνώση. Εκτός από τον υπογράφοντα βιβλιοπαρουσιάσεις έχουν υπογράψει ο Νίκος Δέγλερης στην «Πολιτική για το φάρμακο» του Σωκράτη Κοσμίδη, η Αθηνά Κάσση στο βιβλίο του Γ. Κόμη «Ο Πειραιάς και οι άνθρωποί του» και η Μαρία Σακελλαράκη στην πρόσφατη συγγραφική δουλειά του Γιάννη Σακελλαράκη «Γεύση μιας προϊστορικής ελιάς».

Θέλοντας να παραφράσω μία εξαιρετική φράση του Μπρετόν ότι «ο άνθρωπος είναι η απάντηση – όποια και αν είναι η ερώτηση», όχι μόνο για τον υπογράφοντα που υπέγραψε τη στήλη αυτή για αρκετά χρόνια, αλλά για όλους εμάς στο Διοικητικό Συμβούλιο αλλά και για ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΠΟΦΟΙΤΩΝ νομίζω ότι ισχύει και όλοι πλέον πιστεύουν ότι «ο συναπόφοιτος είναι η απάντηση – όποια και αν είναι η ερώτηση».

Από το αφιέρωμα που ετοιμάσαμε και παρουσιάζεται στις σελίδες 5 έως 10 θα κρίνετε αν άξιζε η προσπάθεια μας αυτή.

Υ.Γ. Αν υπάρχει ένα πολύ σημαντικό σημείο για το οποίο κάποτε αγαπήσαμε το σχολείο και νιώθουμε ευγνώμονες σε φιλολόγους καθηγητές σαν τον Βασίλη Σκουλάτο είναι γιατί μας προέτρεψαν και μας ώθησαν να αγαπήσουμε τα βιβλία.

Οι άνθρωποι που ερωτεύονται τα βιβλία, συνήθως το κάνουν στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, πολύ πριν αρχίσουν να τους απασχολούν ζητήματα όπως η διακόσμηση εσωτερικών χώρων, γιατί δεν έχουν σχέση, όπως και δεν έχει σχέση το περιοδικό μας με τις γυαλιστερές φωτογραφίες που συνήθως δημοσιεύεται και απεικονίζουν εξαιρετικά σπίτια, χωρίς όμως κανείς να μπορεί να βρει άμεσα σε αυτά βιβλία ή μία στοιχειώδη βιβλιοθήκη και αν κάποια στιγμή υπάρχουν κάποιες «μεγάλες εκδόσεις», τα γνωστά coffee books, είναι αυτά που ως εκ θαύματος ταιριάζουν με το χρώμα της ταπετσαρίας.

Εμείς προσπαθούμε μέσα από τις βιβλιοπαρουσιάσεις, μέσα και από αυτό το αφιέρωμα, αλλά ουσιαστικά μέσα από τα «βιβλία των συναποφοίτων» να φτιάξουμε μια «βιβλιοθήκη», που να είναι η βιβλιοθήκη των έργων των συναποφοίτων, αλλά που να μοιάζει με τις πραγματικές βιβλιοθήκες που έχουμε στα σπίτια μας, με βιβλία κάθε μεγέθους, κάθε χρώματος, σε κάθε δυνατή κατάσταση, όπως είναι και τα δικά μας παλιά βιβλία, με τσαλακωμένα, με σκισμένα εξώφυλλα, με λεκέδες, πολλές φορές από μελάνι ή από καφέ ή και με τις πρόχειρες σημειώσεις μας, γιατί ακριβώς οι ρίζες αυτού του πάθους είναι βαθιές.

Για όλους τους πραγματικούς αναγνώστες τα βιβλία δεν είναι απλά αντικείμενα, αλλά αποκτήματα που καθένας μας κουβαλάει μαζί τους αναμνήσεις μιας ολόκληρης ζωής, από τότε που τα αγόρασε, τι ακριβώς σκεφτόταν την πρώτη φορά που τα διάβασε, πως ίσως και να άλλαξαν τη ζωή του, τα βιβλία μας αυτά κουβαλάνε μαζί τους (και μαζί μας) μια ολόκληρη ιστορία.

Να γιατί πιστεύω ότι αξίζει αυτή η «βιβλιοθήκη των συναποφοίτων συγγραφέων».