ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΨΥΤΤΑΛΕΙΑΣ

Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας (ΚΕΛΨ), είναι ένα έργο ιδιαίτερης κοινωνικής και περιβαλλοντικής σημασίας, του οποίου η λειτουργία έχει βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων του λεκανοπεδίου της Αθήνας και τη ποιότητα των νερών του Σαρωνικού Κόλπου και των ακτών του.

Η ΜΟΝΑΔΑ ΞΗΡΑΝΣΗΣ ΙΛΥΟΣ είναι το 3ο και τελικό στάδιο του ΚΕΛ Ψυττάλειας. Στη Μονάδα αυτή γίνεται η επεξεργασία και η ξήρανση του συνόλου της αφυδατωμένης ιλύος που παράγει το ΚΕΛΨ, μειώνεται δραστικά ο όγκος της, καταστρέφονται μικρόβια, βακτήρια κ.λπ., παράγεται ένα ακίνδυνο και χρήσιμο τελικό προϊόν.

Έτσι λύνεται οριστικά το πρόβλημα διάθεσης της ιλύος. Η διαχείριση και διάθεση της ιλύος πραγματοποιείται πλέον στα πλαίσια των αρχών της αειφόρου ανάπτυξης.

ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗ & ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΛΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΥΜΑΤΟΛΑΣΠΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ
ΕΝΑ ΣΥΝΘΕΤΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. ΜΕ ΚΟIΝΟΤΙΚΗ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ

Το ΚΕΛΨ εξυπηρετεί το 95% περίπου του συνολικού πληθυσμού του λεκανοπεδίου της Αθήνας και αποτελεί το σημαντικότερο στην Ελλάδα έργο επεξεργασίας λυμάτων. Το Κέντρο έχει αναπτυχθεί στην ακτή του Ακροκέραμου και στο νησί της Ψυττάλειας, που βρίσκεται 2 χλμ. δυτικά από το λιμάνι του Πειραιά, όπου βρίσκεται και ο κύριος όγκος των εγκαταστάσεων του ΚΕΛΨ. Εκεί δέχεται τα λύματα από 4 περίπου εκατομμύρια κατοίκους και από βιομηχανίες και βιοτεχνίες του λεκανοπεδίου της Αθήνας.

Το συνολικό μήκος του δικτύου αποχέτευσης ακαθάρτων στο λεκανοπέδιο είναι 5.700 χλμ. και η συνολική επιφάνεια της λεκάνης απορροής είναι περ. 500.000 στρέμματα. Όπως όλα τα έργα της Ψυττάλειας που κατασκευάζει το ΥΠΕ.ΧΩ.ΔΕ., έτσι και η μονάδα ξήρανσης ιλύος θα παραδοθεί μετά από μια περίοδο δοκιμαστικής λειτουργίας στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε.

Έτσι, μέσω του τιμολογίου ύδρευσης, η ΕΥΔΑΠ θα εισπράττει από τον καταναλωτή τη δαπάνη λειτουργίας και συντήρησής της Μονάδας και θα εφαρμόζεται στη πράξη η αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει».

------------------------------------.------------------------------------

ΠΕΡΙΟΔΟΛΟΓΗΣΗ

Πριν το 1984: Η εποχή των βυτιοφόρων.

Μέχρι το 1984 η πλειοψηφία των νοικοκυριών της περιοχής της μείζονος πρωτευούσης εξυπηρετούνταν από βόθρους και βυτιοφόρα. Η κατάσταση είχε γίνει ανυπόφορη. Περί τα 650.000 κυβικά μέτρα λυμάτων την ημέρα έφταναν στον Ακροκέραμο και διαχέονταν ανεπεξέργαστα στη θάλασσα, προκαλώντας σοβαρή ρύπανση στο Σαρωνικό και κάνοντας την κολύμβηση στις ακτές απαγορευτική. Η οικολογική ισορροπία κινδύνευε να ανατραπεί, ενδεχομένως χωρίς επιστροφή, με ιδιαίτερα σοβαρές για το θαλάσσιο και το ανθρωπογενές περιβάλλον συνέπειες. Η ανάγκη για τη δημιουργία υποδομών που θα εξασφάλιζαν την υγειονομική συλλογή και επεξεργασία των λυμάτων είχε αρχίσει να γίνεται επιτακτική

Κ.Ε.Λ. ΤΗΣ ΨΥΤΤΑΛΕΙΑΣ - ΕΝΑ ΕΡΓΟ ΠΝΟΗΣ

------------------------------------.------------------------------------

ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΛΕIΤΟΥΡΓΙΑ

1984-1994: Ένα μεγάλο βήμα έγινε με την αναβάθμιση του κεντρικού αγωγού αποχέτευσης και με την κατασκευή των δικτύων αποχέτευσης στους Δήμους του Λεκανοπεδίου της Αθήνας.

Στη δεκαετία αυτή ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός και η κατασκευή των έργων υποδομής και του Κέντρου Πρωτοβάθμιας Επεξεργασίας των λυμάτων Ψυττάλειας (έργα Α' Φάσης). Το 1994 ξεκίνησε η λειτουργία τους με θεαματική βελτίωση της ποιότητας των υδάτων του Σαρωνικού κόλπου

1994-2004: Ξεκίνησε ο σχεδιασμός της Βιολογικής βαθμίδας (έργα Β' Φάσης), ολοκληρώθηκε η κατασκευή της και ξεκίνησε η λειτουργία της.

Μετά την πρωτοβάθμια επεξεργασία λύματα όγκου 1.000.000 m3 την ημέρα υφίστανται προχωρημένη βιολογική επεξεργασία (νιτροποίηση- απονιτροποίηση και μερική απομάκρυνση φωσφόρου). Ο Σαρωνικός κόλπος, ο θαλάσσιος αποδέκτης που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν η κατάληξη όλων των ανεπεξέργαστων βοθρολυμάτων της Αθήνας, είναι ήδη σε καθεστώς «προστασίας», έχει γίνει ξανά χώρος αναψυχής και αλιείας, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες του μπορούν άφοβα να απολαύσουν τα καθαρά νερά του.

1994 - Έργο Α΄ Φάσης

Το έργο της Α' Φάσης είχε ως βασικό στόχο και αποτέλεσμα την ουσιώδη μείωση του ρυπαντικού φορτίου των λυμάτων, τα οποία από το 1959, που κατασκευάστηκε ο Κεντρικός Αποχετευτικός Αγωγός (ΚΑΑ) της Αθήνας, κατέληγαν ανεπεξέργαστα στη θαλάσσια περιοχή του Ακροκεράμου στο Κερατσίνι. Το έργο αυτό περιλάμβανε την προεπεξεργασία και πρωτοβάθμια επεξεργασία των λυμάτων καθώς επίσης και την επεξεργασία της παραγόμενης ιλύος με πάχυνση, αναερόβια σταθεροποίηση και αφυδάτωση σε ταινιοφιλτρόπρεσσες. Στα πλαίσια του έργου κατασκευάστηκαν επίσης ένας Συμπληρωματικός Κεντρικός Αποχετευτικός Αγωγός (ΣΚΑΑ) για τη μεταφορά των λυμάτων στον Ακροκέραμο, καθώς και τα υποθαλάσσια έργα για τη μεταφορά των προεπεξεργασμένων λυμάτων από τον Ακροκέραμο στην Ψυττάλεια και την τελική διάθεση των επεξεργασμένων λυμάτων.

Το έργο της Α' Φάσης, του οποίου το κόστος κατασκευής ανήλθε σε 80 εκατομμύρια ευρώ περίπου (τιμές 1994) και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ταμείο Συνοχής) και το Ελληνικό Δημόσιο, κατασκεύασε το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μέσω της Ειδικής Υπηρεσίας Αποχέτευσης Επεξεργασίας Λυμάτων Μείζονος Πρωτευούσης (ΕΥΔΕ / ΑΕΛΜΠ). Από το 1996, οι εγκαταστάσεις παραχωρήθηκαν στην ΕΥΔΑΠ, η οποία έκτοτε έχει και την ευθύνη για τη λειτουργία και συντήρησή τους.

------------------------------------.------------------------------------

2004 – Έργο Β΄ Φάσης

Τον Ιούνιο του 2004 τέθηκε σε λειτουργία και το έργο της δευτεροβάθμιας - βιολογικής επεξεργασίας των λυμάτων (έργο Β΄ Φάσης) του ΥΠΕΧΩΔΕ / ΕΥΔΕ / ΑΕΛΜΠ, το οποίο αποτελεί λειτουργική συνέχεια της πρωτοβάθμιας επεξεργασίας των λυμάτων. Το έργο της Β΄ Φάσης, δυναμικότητας 1.000.000 m3/ημέρα, σχεδιάστηκε με βάση τις απαιτήσεις της κοινοτικής νομοθεσίας για τα αστικά λύματα (ΕΕ/91/271) και για χρονικό ορίζοντα το έτος 2020.

Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο έργο βιολογικού καθαρισμού στην Ευρώπη και για ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, το οποίο θα επιτυγχάνει την απαιτούμενη επεξεργασία των λυμάτων με τη μέθοδο της ενεργού ιλύος με νιτροποίηση / απονιτροποίηση, ενώ υπάρχει πρόβλεψη και για πιθανή μελλοντική απαίτηση σε απομάκρυνση (βιολογική) και του φωσφόρου

Το κόστος του έργου της Β΄ Φάσης ανήλθε σε 205 εκατομμύρια ευρώ και συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Β΄ και Γ΄ Κ.Π.Σ.) και το Ελληνικό Δημόσιο. Ο Βιολογικός Καθαρισμός Λυμάτων Ψυττάλειας είναι ένα σύγχρονο έργο: Πόλος Έλξης. Αποτελεί ένα διεθνές τεχνικό πρότυπο μονάδων βιολογικού καθαρισμού, το οποίο επισκέπτονταν από τα πρώτα ακόμη στάδια της κατασκευής του, ομάδες από Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και τεχνικοί επιστήμονες τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό.

Περιγραφή του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας

Στο χώρο του Ακροκεράμου λειτουργούν οι παρακάτω μονάδες προεπεξεργασίας των λυμάτων

• Απομάκρυνση Ογκωδών Στερεών
• Αντλιοστάσιο Αρχικής Ανύψωσης - Αντλίες Αρχιμήδη
• Εσχάρωση
• Εξάμμωση
• Απόσμηση

Η προεπεξεργασία των λυμάτων στις εγκαταστάσεις του Ακροκεράμου συνίσταται στη απομάκρυνση των ογκωδών στερεών, στην εσχάρωση και στην εξάμμωση, ενώ οι στεγασμένοι χώροι του αντλιοστασίου ανύψωσης και εσχάρωσης εξαερίζονται και αποσμούνται σε διβάθμια πλυντρίδα. Στη συνέχεια, τα λύματα ανυψώνονται με την βοήθεια αντλιών τύπου Αρχιμήδη και οδηγούνται μέσω ενός υποθαλάσσιου δίδυμου ανεστραμμένου σίφωνα μήκους 1440 μέτρων στη νήσο Ψυττάλεια, όπου βρίσκονται οι μονάδες για την κύρια επεξεργασία (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) των λυμάτων και συγκεκριμένα οι ακόλουθες:

• Δεξαμενές Πρωτοβάθμιας Καθίζησης
• Αντλιοστάσιο Ενδιάμεσης Ανύψωσης
• Βιοαντιδραστήρες - Δεξαμενές Νιτροποίησης / Απονιτροποίησης
• Συγκρότημα Παροχής Αέρα - Αεροσυμπιεστές
• Φρεάτιο Διανομής Παροχής προς Δεξαμενές Τελικής Καθίζησης
• Δεξαμενές Τελικής Καθίζησης
• Σύστημα Απομάκρυνσης Αφρών και Επιπλεόντων
• Αντλιοστάσια Ανακυκλοφορίας lλύος, Εσωτερικής Ανακυκλοφορίας και Περίσσειας Ιλύος
• Κανάλια Διάθεσης Διαυγών
• Φίλτρανση / Απολύμανση

------------------------------------.------------------------------------

Η πρωτοβάθμια επεξεργασία των λυμάτων γίνεται σε ορθογωνικές δεξαμενές καθίζησης και κατόπιν, τα επεξεργασμένα λύματα προσάγονται στη βιολογική βαθμίδα μέσω του αντλιοστασίου ενδιάμεσης ανύψωσης.

Η βιολογική επεξεργασία των πρωτοβάθμια επεξεργασμένων λυμάτων γίνεται με το σύστημα της ενεργούς ιλύος, σε βαθιές ορθογωνικές διαμερισματοποιημένες δεξαμενές. Στους βιοαντιδραστήρες και συγκεκριμένα στις αερόβιες ζώνες, γίνεται η οξείδωση των ανθρακούχων και αζωτούχων ουσιών (νιτροποίηση) και στις ανοξικές ζώνες η αναγωγή των νιτρικών σε αέριο άζωτο (απονιτροποίηση). Η παροχή του οξυγόνου για τις ανάγκες τις οξείδωσης, στις αεριζόμενες ζώνες των βιοαντιδραστήρων γίνεται με τη βοήθεια διαχυτών μεμβράνης λεπτής φυσαλίδας, οι οποίοι τροφοδοτούνται μέσω του δικτύου μεταφοράς αέρα από τους αεροσυμπιεστές. Η διανομή της παροχής λυμάτων στις δευτεροβάθμιες δεξαμενές καθίζησης γίνεται στο φρεάτιο μερισμού της παροχής, το οποίο είναι εξοπλισμένο με πνευματικές δικλείδες. Στον ίδιο χώρο γίνεται και η παροχομέτρηση των λυμάτων.

Ο διαχωρισμός των στερεών / υγρών γίνεται σε ορθογωνικές, δύο διαμερισμάτων, δεξαμενές τελικής καθίζησης (τύπου Gould ΙΙ). Η καθιζάνουσα ιλύς επιστρέφει στους βιοαντιδραστήρες μέσω των αντλιοστασίων ανακυκλοφορίας ιλύος, τα οποία είναι τοποθετημένα εντός των βιοαντιδραστήρων (ένα ανά βιοαντιδραστήρα), ενώ ένα μέρος της ιλύος απομακρύνεται από το σύστημα μέσω του αντλιοστασίου περίσσειας ιλύος. Ο έλεγχος της λειτουργίας της βιολογικής επεξεργασίας γίνεται μέσω οργάνων μέτρησης διαλυμένου οξυγόνου, αμμωνιακών και νιτρικών, αιωρούμενων στερεών και παροχών και είναι πλήρως αυτοματοποιημένος.

Η τελική διάθεση των επεξεργασμένων λυμάτων γίνεται προς το παρόν στη θάλασσα μέσω του δίδυμου υποθαλάσσιου αγωγού εκβολής, ενώ μέρος των επεξεργασμένων λυμάτων υφίσταται επιπλέον φίλτρανση και απολύμανση, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως βιομηχανικό νερό για τις ανάγκες του ΚΕΛΨ. Μελλοντικά, προβλέπεται επίσης και η αξιοποίηση των λυμάτων για αρδευτικούς σκοπούς.

Έλεγχος εγκαταστάσεων

Όλες οι εγκαταστάσεις και τα όργανα ελέγχονται αυτόματα ή χειροκίνητα από τοπικές μονάδες ελέγχου αποτελούμενες από μονάδες PLC, τοπικές οθόνες ενδείξεων και χειρισμών. Όλα τα PLC με τη βοήθεια οπτικών μετατροπέων συνδέονται με οπτικές ίνες σε τοπολογία βρόχου με δύο Servers που αλληλοεπιβλέπονται, ώστε σε περίπτωση αστοχίας του ενός τον έλεγχο αναλαμβάνει ο άλλος (redundant Servers). Επίσης, οι δύο Servers επικοινωνούν και με τους σταθμούς Εποπτείας και Ελέγχου (Workstation) που τοποθετούνται κεντρικά στο Κτήριο Διοίκησης και τοπικά σε κάποιες εγκαταστάσεις.

Αξιοποίηση Παραγόμενης Ενέργειας

Το βιοαέριο που παράγεται από την αναερόβια χώνευση της ιλύος αξιοποιείται για τη θέρμανση των ίδιων των χωνευτών (παραγωγή ζεστού νερού) και για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (σταθμός συμπαραγωγής με βιοαέριο), ενώ η θερμική ενέργεια των καυσαερίων της συμπαραγωγής μελλοντικά θα αξιοποιείται στη μονάδα ξήρανσης της ιλύος. Η θερμική ενέργεια από την ψύξη των φυσητήρων αξιοποιείται για τον κλιματισμό των κτηριακών εγκαταστάσεων του ΚΕΛΨ. Ηλεκτρική ενέργεια παράγεται επίσης από το υδροηλεκτρικό έργο της εξόδου και μελλοντικά προβλέπεται σταθμός συμπαραγωγής με φυσικό αέριο για την παραγωγή ενέργειας, ενώ η θερμική ενέργεια των καυσαερίων της συμπαραγωγής θα αξιοποιείται στη μελλοντική μονάδα ξήρανσης της ιλύος.

Ειδικά Τεχνικά Στοιχεία Μονάδων Έργου Β' Φάσης

Στα πλαίσια του έργου της Β' Φάσης κατασκευάστηκαν οι ακόλουθες μονάδες με τα αντίστοιχα τεχνικά χαρακτηριστικά:

• Αντλιοστάσιο Ανύψωσης Πρωτοβάθμιων Εκροών
• Δώδεκα (12) Δεξαμενές Ενεργού Ιλύος (Βιοαντιδραστήρες) συνολικού όγκου 300.000 m3, με δυναμικότητα συστήματος αερισμού 550.000 m3/hr παροχή αέρα, ενώ έχουν ολοκληρωθεί και άλλες δύο (2) δεξαμενές για πιθανές μελλοντικές απαιτήσεις απομάκρυνσης φωσφόρου.
• Εξήντα τέσσερις (64) Δεξαμενές Τελικής Καθίζησης, συνολικής επιφάνειας 52.000 m2
• Αντλιοστάσια Ιλύος
• Δώδεκα (12) Τράπεζες Μηχανικής Πάχυνσης, πλάτους ταινίας 3 μέτρων, για την περίσσεια βιολογική ιλύ
• Τέσσερις (4) νέοι χωνευτές, συνολικού όγκου 40.000 m3, για την επέκταση της Μονάδας Αναερόβιας Χώνευσης
• Τέσσερις (4) Φυγοκεντριτές, δυναμικότητας 70 m3/hr έκαστος, για τη νέα Μονάδα Αφυδάτωσης Ιλύος
• Μονάδα Διύλισης και Απολύμανσης Βιομηχανικού Νερού, δυναμικότητας 1.500 m3/hr & 300 m3/hr αντίστοιχα
• Σύστημα Αυτοματισμού για την Παρακολούθηση και τον Έλεγχο της Λειτουργίας
• Σύστημα Παροχής και Διανομής Ηλεκτρικής Ισχύος (πόντιση νέων καλωδίων από τον Ακροκέραμο στην Ψυττάλεια, Εγκαταστάσεις Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, κ.λπ.)

Βιολογικός Καθαρισμός Λυμάτων Ψυττάλειας - Καθαρότερος Σαρωνικός

Η επιβάρυνση του Σαρωνικού κόλπου από την εκβολή ανεπεξέργαστων λυμάτων σε αυτόν επί δεκαετίες, είχε ως αποτέλεσμα τη σημαντική διατάραξη του οικοσυστήματός του. Ήδη από τη λειτουργία του έργου της Α' Φάσης και τη μείωση του ρυπαντικού φορτίου των λυμάτων παρατηρείται σημαντική βελτίωση των οικολογικών παραμέτρων του Σαρωνικού κόλπου και σύμφωνα με συνεχείς έρευνες που διενεργεί το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ) στον Σαρωνικό κόλπο για λογαριασμό του ΥΠΕΧΩΔΕ / ΕΥΔΕ / ΑΕΛΜΠ, έχουν παρατηρηθεί:

• Αύξηση της διαύγειας των υδάτων του, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες
• Μείωση της ανάπτυξης του φυτοπλαγκτόν (μείωση της ποσότητας της χλωροφύλλης), ενώ τα τελευταία χρόνια δεν έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα ερυθράς παλίρροιας
• Βελτίωση των φυτοβενθικών βιοκοινωνιών στις νότιες ακτές της Σαλαμίνας
• Σημαντική μείωση της συγκέντρωσης παθογόνων βακτηρίων κατά μήκος των ακτών του λιμένα Πειραιά.

Είναι σίγουρο ότι, με τη λειτουργία και του έργου της Β' Φάσης η οικολογική ισορροπία του Σαρωνικού κόλπου σταδιακά θα αποκατασταθεί. Θα μπορούμε πλέον να χαιρόμαστε και πάλι τη θάλασσα και τις ακτές του.

ΤO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΦΥΔΑΤΩΜΕΝΗΣ ΙΛΥΟΣ

Ωστόσο, 10 χρόνια μετά, το 2004, το πρόβλημα διάθεσης της λυματολάσπης παρέμενε άλυτο: Από την κανονική λειτουργία του Βιολογικού καθαρισμού των λυμάτων παράγονται ημερησίως περίπου 700 κυβικά μέτρα λυματολάσπης, που αποτελείται κατά 70% από νερό (αφυδατωμένη ιλύς). Η διάθεσή της αποτελούσε για χρόνια ένα μεγάλο πρόβλημα, με κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Η ανάγκη λοιπόν για την 3 φάση, της επεξεργασίας της ιλύος αυτή τη φορά, ήταν επιτακτική και τη λύση σ' αυτό έδωσε Η ΜΟΝΑΔΑ ΘΕΡΜΙΚΗΣ ΞΗΡΑΝΣΗΣ ΙΛΥΟΣ.

Η αφυδατωμένη ιλύς που παράγεται ως φυσικό αποτέλεσμα της επεξεργασίας των λυμάτων, είναι για την περίπτωση της Αθήνας μια ποσότητα πολύ μεγάλη για να μπορέσει να διατεθεί με άλλους παραδοσιακούς τρόπους (π.χ. ως επικάλυψη σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής ή ως πρώτη ύλη για παραγωγή κομπόστ).

Η ξήρανση της ιλύος σαν μέθοδος επεξεργασίας επιλέχθηκε σαν η βέλτιστη λύση γιατί αντιμετωπίζει με τον καλύτερο τρόπο μια σειρά προβλημάτων που εμφανίζονται κατά τη διαχείριση της ιλύος στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας αστικών λυμάτων:

• Αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας.
• Καταργείται η ανάγκη μεταφοράς μεγάλων ποσοτήτων ιλύος σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων.
• Μειώνεται δραστικά ο όγκος της με σημαντικά οφέλη στη μεταφορά και εναπόθεση.
• Γίνεται δυνατή η ενεργειακή αξιοποίηση του ξηραμένου προϊόντος.

Συνολικά εξασφαλίζεται με βέλτιστο τρόπο η αειφορική διαχείριση και διάθεση της ιλύος. Το ΥΠΕ.ΧΩ.ΔΕ εξασφάλισε στα τέλη του 2004 την υποστήριξη και την κατά 75% χρηματοδότηση του Ταμείου Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προχώρησε στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του έργου της Μονάδας Ξήρανσης Ιλύος.

ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο τομέα του Περιβάλλοντος είναι:

• Διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος.
• Προστασία της υγείας του ανθρώπου.
• Συνετή και ορθολογιστική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων.
• Προώθηση σε διεθνές επίπεδο μέτρων για την αντιμετώπιση περιφερειακών και παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων.

Η επίτευξη των παραπάνω στόχων στηρίζεται στις αρχές προφύλαξης και πρόληψης, κατά προτεραιότητα στην πηγή ρύπανσης, αλλά και στην αρχή «Ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή στην οικονομική συμμετοχή των πολιτών στη δαπάνη λειτουργίας και συντήρησης όλων αυτών των έργων, που συμβάλουν στην επίτευξη των πιο πάνω στόχων.

Η Μονάδα Ξήρανσης Ιλύος είναι ένα έργο με χαρακτήρα περιβαλλοντικής αποκατάστασης από την όχληση που προκαλεί η μεταφορά και ξήρανση της αφυδατωμένης ιλύος. Για αυτό το λόγο το έργο συγχρηματοδοτήθηκε από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ποσοστό 75%.

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΥΣΗ

Σε ενάμιση χρόνο ολοκληρώθηκαν όλες οι διαδικασίες του Δημόσιου Διαγωνισμού και άρχισε η κατασκευή του έργου. Έλληνες και ξένοι τεχνικοί και μηχανικοί δουλεύοντας εντατικά δημιούργησαν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ενός έτους ένα εργοστάσιο - πρότυπο που αποτελεί το 3ο στάδιο των έργων επεξεργασίας λυμάτων της Ψυττάλειας.

ΠΕΡIΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ ΟΦΕΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕIΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ ΞΗΡΑΝΣΗΣ

Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Ψυττάλειας και η Μονάδα Ξήρανσης Ιλύος ειδικότερα, εξυπηρετούν 3,5 περίπου εκατομμύρια κατοίκους, συμβάλλοντας έτσι καθοριστικά στον περιορισμό της ρύπανσης και στη διαφύλαξη της ποιότητας του θαλάσσιου περιβάλλοντος (Σαρωνικός Κόλπος), των εδαφών αλλά και της ατμόσφαιρας, περιορίζοντας ταυτόχρονα τη σπατάλη των φυσικών πόρων.

Με τη ξήρανση ελαττώνεται δραστικά το βάρος και ο όγκος της ιλύος, η ιλύς γίνεται αδρανής και εύχρηστη (κόκκοι μεγέθους 1-5 χιλιοστομέτρων) και διευκολύνεται η μεταφορά και η αξιοποίησή της.

Η ξηραμένη ιλύς είναι ένα χρήσιμο προϊόν, αφού έχει θερμογόνο δύναμη τουλάχιστον ισοδύναμη με αυτή του λιγνίτη. Γι' αυτό και έχει ήδη ξεκινήσει η αξιοποίηση της ξηραμένης ιλύος ως καύσιμο σε τσιμεντοβιομηχανίες, ενώ εξετάζεται η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί και σε σταθμούς παραγωγής ενέργειας, ασβεστοποιίες, κ.λ.π.

Επίσης, η ξηραμένη ιλύς μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λίπασμα και εδαφοβελτιωτικό σε χρήσεις όπως η γεωργία και η ανθοκομία-κηποτεχνία, οι αποκαταστάσεις λατομείων, κλπ. καθότι είναι πλούσια σε θρεπτικές ουσίες (Ρ, Ν) και χρήσιμα για την ανάπτυξη των φυτών άλατα.

Κατά τη διαδικασία της ξήρανσης δεν προκαλούνται δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, καθότι η ιλύς διατηρείται σε θερμοκρασία 100°C περίπου, που είναι πολύ χαμηλότερη από αυτή της καύσης (800°C). Παράγονται συνεπώς κυρίως υδρατμοί και όχι καυσαέρια και επικίνδυνες αέριες ουσίες όπως στη καύση, ενώ δεν δημιουργούνται και στερεά κατάλοιπα (στάχτη).

Στη Μονάδα Ξήρανσης εξασφαλίζεται με ειδικό εξοπλισμό ότι δεν θα εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα οσμές και δεν θα προκαλούνται οχλήσεις στους περιοίκους.